Okno swoją ramą wyrysowuje w naszą wyobraźnię wycinek rzeczywistości, jest jak interfejs między wnętrzem i zewnętrzem, między rzeczywistością a iluzją. Umożliwia nam oglądanie życia z pozycji domownika, ukrytego obserwatora, ale też – niczym okno wystawowe – wgląd do środka. Okno, jak określił Leonardo da Vinci, to okno duszy. Ta wielorakość pojęć dobrze wpisuje się w prezentacje studentów, dążących wspólnie do stworzenia przestrzeni wizualnej, w której można się zarówno odnaleźć, jak i zgubić.